Jan Overesch is op 6 februari via een ingezonden brief aan de Volkskrant flink van leer getrokken tegen ons Nederlandse landbouwsysteem. En terecht!
Het valt me op dat een pleidooi voor de biologische landbouw vaak als emotioneel wordt weg gezet. Zo ook door Dirk Hulst uit Delft in zijn reactie op 8 februari.

Door de voorstanders van gangbare landbouw wordt vaak het argument van de voedselvoorziening wereldwijd in stelling gebracht. Onze groeiende wereldbevolking kan alleen gevoed worden als je kunstmest en chemische middelen inzet om op die manier zo hoog mogelijke opbrengsten te behalen. Dan blijft er tenminste nog ruimte over voor natuur, zo stelt Hulst.

Men gaat er blijkbaar van uit dat ons Nederlandse opbrengstniveau eenvoudig te kopiëren is naar andere gebieden in de wereld. En dat de bodemvruchtbaarheid door de “moderne” landbouw altijd op peil blijft zodat die hoge opbrengsten tot in lengte van jaren behaald kunnen worden.

Op deze aanname is het nodige af te dingen. Zo heeft het intensieve gebruik van onze landbouwgrond een afname van de bodemvruchtbaarheid tot gevolg. Dat is inmiddels op diverse plaatsen aangetoond. Met name de dalende vruchtbaarheid van onze jonge poldergrond in Flevoland is tekenend. Op deze manier is dus een duurzame voedselvoorziening onhaalbaar.

Dat het inzetten van kunstmest en bestrijdingsmiddelen in de landbouw niet persé voor hogere opbrengsten zorgt is in de praktijk ook al duidelijk geworden. Zo bevordert de overheid van India het gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen in de landbouw. De producenten van deze middelen varen daar wel bij, maar de voedselproductie schiet er weinig mee op. De vaak analfabete kleine boeren kunnen niet goed werken met deze middelen. Ze passen ze verkeerd toe met misoogsten tot gevolg. Nog erger is het feit dat de kennis over het boeren wegvloeit; men weet niet meer hoe de (voor)ouders het aanpakten. De coöperatie Hill Area Farmers in Thalavadi (Zuid-India) is daarom een project gestart om boeren biologisch te laten boeren zodat ze betere oogsten voortbrengen. 

Dirk Hulst gaat er vanuit dat de moderne landbouw er op gericht is om alle monden ter wereld te voeden. Dat is een groot misverstand, waarop Jan Overesch in zijn artikel is ingegaan. Het draait alleen maar om geld verdienen. Ten koste van de natuur en ten koste van hongerende mensen in arme gebieden.

En daarin loopt Nederland voorop. Vruchtbare landbouwgronden in tropische gebieden worden gebruikt om goedkoop veevoer(!) te produceren. Nederland importeert op grote schaal dit veevoer om er bijvoorbeeld onze vele varkens mee te voeden. Vervolgens wordt 70% van het varkensvlees weer geëxporteerd. En zitten wij in Nederland met een enorme overschot aan mest.

Dit heeft helemaal niets met het voeden van de wereldbevolking te maken. Laat staan met het bewust omgaan met ons milieu. En dan te bedenken dat een goed milieu de basis is voor het optimaal produceren van voedsel.

De groeiende wereldbevolking voeden is een grote uitdaging voor de landbouw. Je kiest daarbij natuurlijk voor een duurzame manier. Daarbij vormen de bodemvruchtbaarheid en het klimaat de basis.

Volgens mij sluit de visie en werkwijze van de biologische landbouw hier het best bij aan. 
Koop daarom biologisch. Daarmee stimuleer je als consument de overgang naar een duurzamere landbouw.